کد مطلب:161337 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
آیا در واقعه ی عاشورا کسی به سپاه دشمن پیوست
آیا در روز عاشورا یا حتی در روزهای قبل، كسی از سپاه امام حسین علیه السلام به لشكر عمرسعد پیوست؟
پاسخ:
این موضوع در منابع معتبر تاریخی ذكر نشده است؛ بلكه همه ی یاران بخصوص در شب عاشورا، پیشنهاد امام علیه السلام را درباره ی رفتن و بارگشتن نپذیرفتند؛ كه برخی از یاران امام با ذكر جملاتی چون: هفتاد بار اگر كشته شویم و باز زنده شویم، باز هم دست از شما برنمی داریم، وفادار ماندند. به نظر می رسد در شب عاشورا كسی از یاران امام در خصوص یاری امام حسین علیه السلام مردد نبود.
آنچه مسلم است، اینكه پس از رسیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل به امام در منزل «زباله»، [1] ایشان به سایر افراد فرمودند: «خبر بس تأثرانگیزی به ما رسیده است و آن كشته شدن مسلم بن عقیل و هانی بن عروة و عبدالله بن یقطر است. شیعیان ما دست از یاری ما برداشتند و اینك هر یك از شما كه بخواهد برگردد، آزاد است و از سوی ما
حقی بر گردنش نیست. [2] كه در اینجا عده ای كه در بین راه به آن حضرت ملحق شده بودند،برگشتند و حضرت با همان یاران خاص و اهل بیتش به راه ادامه دادند. [3] .
شهید مطهری رضی الله عنه در این زمینه می فرمایند: - امام - حسین علیه السلام در شب و روز عاشورا دو تا دلخوشی دارد؛ دلخوشی بزرگش به اهل بیتش است كه می بیند قدم به قدمش دارند می آیند، از آن طفل كوچكش گرفته تا فرد بزرگش. دلخوشی دیگرش بر اصحاب باوفایش است كه می بیند كوچكترین نقطه ضعفی ندارند. فردا كه روز عاشورا می شود یك نفر از اینها فرار نكرد، یك نفر از اینها به دشمن ملحق نشد، ولی از دشمن افرادی را به خود جذب كردند. هم در شب عاشورا افرادی به آنها ملحق شدند و هم در روز عاشورا دشمن را مجذوب خودشان كردند كه حر بن یزید ریاحی یكی از آنهاست. 30 نفر در شب عاشورا آمدند ملحق شدند. اینها مایه های دلخوشی اباعبدالله علیه السلام بود. [4] .
پاسخ:
این موضوع در منابع معتبر تاریخی ذكر نشده است؛ بلكه همه ی یاران بخصوص در شب عاشورا، پیشنهاد امام علیه السلام را درباره ی رفتن و بارگشتن نپذیرفتند؛ كه برخی از یاران امام با ذكر جملاتی چون: هفتاد بار اگر كشته شویم و باز زنده شویم، باز هم دست از شما برنمی داریم، وفادار ماندند. به نظر می رسد در شب عاشورا كسی از یاران امام در خصوص یاری امام حسین علیه السلام مردد نبود.
آنچه مسلم است، اینكه پس از رسیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل به امام در منزل «زباله»، [1] ایشان به سایر افراد فرمودند: «خبر بس تأثرانگیزی به ما رسیده است و آن كشته شدن مسلم بن عقیل و هانی بن عروة و عبدالله بن یقطر است. شیعیان ما دست از یاری ما برداشتند و اینك هر یك از شما كه بخواهد برگردد، آزاد است و از سوی ما
حقی بر گردنش نیست. [2] كه در اینجا عده ای كه در بین راه به آن حضرت ملحق شده بودند،برگشتند و حضرت با همان یاران خاص و اهل بیتش به راه ادامه دادند. [3] .
شهید مطهری رضی الله عنه در این زمینه می فرمایند: - امام - حسین علیه السلام در شب و روز عاشورا دو تا دلخوشی دارد؛ دلخوشی بزرگش به اهل بیتش است كه می بیند قدم به قدمش دارند می آیند، از آن طفل كوچكش گرفته تا فرد بزرگش. دلخوشی دیگرش بر اصحاب باوفایش است كه می بیند كوچكترین نقطه ضعفی ندارند. فردا كه روز عاشورا می شود یك نفر از اینها فرار نكرد، یك نفر از اینها به دشمن ملحق نشد، ولی از دشمن افرادی را به خود جذب كردند. هم در شب عاشورا افرادی به آنها ملحق شدند و هم در روز عاشورا دشمن را مجذوب خودشان كردند كه حر بن یزید ریاحی یكی از آنهاست. 30 نفر در شب عاشورا آمدند ملحق شدند. اینها مایه های دلخوشی اباعبدالله علیه السلام بود. [4] .
[1] برخي ديگر نيز خبر شهادت مسلم و جدا شدن عده اي از همراهان را در منزل «ثعلبيه» ذكر كرده اند كه قبل از منزل «زباله» است. (بحارالأنوار، ج 44، ص 374 - ارشاد شيخ مفيد ج 2، ص 73).
[2] تاريخ طبري ج 7، ص 294 - ارشاد شيخ مفيد، ص 223.
[3] نفس المهموم، ص 184.
[4] حماسه ي حسيني ج 1، ص 245.